این کتاب با هدف ایجاد بستری برای توسعه یک دیدگاه یکپارچه در زمینه پیشرفتهای کلیدی حکمرانی آب تألیف شده است. کتاب حاضر با ایجاد پل هایی بین حوزه های تثبیت شده دانش، دیدگاههای علمی مختلف، سطوح جهانی تا محلی و مناطق جغرافیایی گوناگون، به دنبال دستیابی به درکی جامع از این مباحث می باشند. موضوعات مورد بحث شامل پیشرفت های مفهومی و روش شناختی برای درک پیچیدگی سیستمهای حکمرانی آب، چارچوب های نهادی، بازیگران عرصه آب، رویکردهای تشخیصی و مطالعات تطبیقی نظام های حکمرانی است. مخاطب اصلی این مجموعه کتاب عمدتاً جامعه علمی وسیعی را در بر میگیرد، اما در عین حال دانش ارزشمندی را برای فعالان غیرآکادمیک و علاقه مند نیز فراهم می کند. مدیریت پایدار منابع آب شیرین و خدمات اکوسیستمی که ارائه می دهند، یکی از چالشهای کلیدی قرن بیست و یکم به شمار میرود. بسیاری از مشکلات مرتبط با آب را می توان به ضعف حکمرانی در سطوح مختلف آن نسبت داد، نه به خود منابع اصلی. با وجود این، دانش ما در مورد سیستم های حکمرانی آب و شرایط لازم جهت اصلاحات موفقیت آمیز در این زمینه هنوز بسیار محدود است. مفهوم حکمرانی آب به دنبال درک پیچیدگی فرآیندهایی است که بر ارائه خدمات مرتبط با آب برای نیازهای جامعه و شرایط خاصی که مدیریت آب در آن عمل می کند، تأثیر می گذارد. حکمرانی آب یک حوزه تخصصی علمی رو به رشد است که عمدتاً در طول دهه گذشته توسعه یافته است. تعداد انتشارات در مجلاتِ دارای فرآیند داوری، از کمتر از ۲۰ مورد در سال ۲۰۰۰ به حدود ۴۰۰ مورد در سال ۲۰۱۳ افزایش یافته است. محبوبیت فزاینده این اصطلاح در علم و سیاست نه تنها به همگرایی مفهومی منجر نشده است، بلکه باعث ایجاد ابهامات بیشتر و تفاسیر رقابتی پیرامون نحوه درک، مطالعه و تحلیل این مفهوم شده است؛ و اینکه چه رشته هایی درگیر می باشند و چه رویکردهای روش شناختی برای مطالعه و تحلیل حکمرانی آب مناسب است. به نظر میرسد زمان رسیدن به یک اجماع و یکپارچه سازی جامع فرا رسیده است