بررسی عملکرد تولید مثلی بزهای بومی و بزهای غیر بومی با استفاده از روش¬های متفاوت همزمان سازی فحلی (سیدر و پروستاگلاندین)

Abstract

یک فاکتور مهم در تعیین سوددهی پرورش نشخوارکنندگان، بالا بردن نرخ تولیدمثلی آن است. هدف از انجام این پژوهش بررسی عملکرد تولید مثلی بزهای وارداتی و بز ایرانی جهت همزمان سازی فحلی با استفاده سیدر و پروستاگلاندین بود. تعداد 90 راس بز به 6 گروه 15 راسی، با تیمارهای پروستاگلاندین و سیدر با سه نژاد سانن، مورسیا و مهابادی جهت همزمان¬سازی فحلی انتخاب شدند. به تمامی بزها به صورت عضلانی 400 واحد بین¬المللی PMSG تزریق شد. جهت بررسی عملکرد تولیدمثلی و بررسی تعداد فولیکول¬های گراف (فولیکول¬های بزرگتر از 4 میلیمتر) ، همزمان با سیدر برداری و فحلی، بررسی تعداد جسم زرد 10 روز بعد از سیدر برداری آزمایش اولتراسونوگرافی صورت پذیرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که تعداد فولیکول های گراف (بزرگتر از 4 میلیمتر) هم در تیمار سیدر و هم در تیمار پروستاگلاندین در زمان فحلی معنی دار بود. همچنین تعداد جسم زرد تخمدان در روز 10 بعد از سیدر برداری در نژادهای خارجی بیشتر از نزاد داخلی بود و اختلاف¬غیرمعنی داری داشت. بطور کلی استفاده از برخی از فن¬آوری های نوین نظیر کنترل چرخه فحلی و استفاده از هورمون¬ها در این تحقیق موثر بود و باعث افزایش عملکرد تولیدمثلی دام گردید.