تاثیر مصرف سطوح متفاوت تفاله سیلویی گوجه فرنگی بر عملکرد، متابولیت¬های خون، قابلیت هضم مواد مغذی و تولید اسیدهای چرب فرار بره¬های بلوچی

Abstract

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف تفاله سیلویی گوجه فرنگی به-عنوان یک منبع الیافی بر عملکرد، تخمیر میکروبی، تولید اسیدهای چرب فرار و متابولیت¬های خونی گوسفندان بلوچی بود. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی بر روی 30 راس بره بلوچی با 3 تیمار 10 بره (تکرار) با میانگین وزن 5/1 ± 25 کیلوگرم انجام شد. طول دوره آزمایش 90 روز بود. تیمارهای آزمایشی شامل: 1). جیره پایه فقط سیلاژ ذرت 2). جیره پایه + سیلاژ ذرت حاوی 5 درصد تفاله گوجه فرنگی 3). جیره پایه + سیلاژ ذرت حاوی 10 درصد تفاله گوجه فرنگی بود. نتایج مصرف ماده خشک و تغییر وزن بدن بین جیره¬های آزمایشی تفاوت معنی¬داری وجود نداشت. غلظت گلوکز پلاسما در تمام حیوانات آزمایشی در محدوده طبیعی مشاهده شد و تحت تأثیر جیره¬های آزمایشی قرار نگرفت. با مصرف سیلاژ تفاله گوجه فرنگی در جیره، مقدارpH مایع شکمبه گوسفندهای آزمایشی کاهش یافت و اختلاف¬معنی¬داری (05/0P<) با گروه شاهد داشت. به¬طور کلی با توجه به نتایج به¬دست آمده، استفاده از تفاله سیلویی گوجه-فرنگی به¬عنوان یک محصول فرعی کشاورزی تا سطح 10 درصد می¬تواند سبب بهبود عملکرد گردد