Authors | مسعود دیدارخواه,موسی وطن دوست |
---|---|
Journal | پژوهشهای علوم دامی ایران |
Page number | ۴۳-۵۳ |
Serial number | ۱۴ |
Volume number | ۱ |
Paper Type | Full Paper |
Published At | ۲۰۲۲ |
Journal Grade | Scientific - research |
Journal Type | Typographic |
Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
Journal Index | isc |
Abstract
هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثرات استفاده از سیدر و PMSG به عنوان یک روش مناسب همزمانیفحلی به همراه تلقیح مصنوعی میشهای وارداتی و مقایسه آن با میشهای بومی ایرانی بر عملکرد تولیدمثلی بود. تعداد 180 راس میش با میانگین وزنی مشابه به 6 گروه 30 راسی بر اساس نژاد داخلی و خارجی شامل گروه 1- نژاد رومانوف گروه 2- نژاد شاروله گروه 3- نژاد سافولک 4- نژاد بلوچی 5- نژاد مفانی گروه 6- نژاد افشاری انتخاب شدند. همزمانسازی فحلی در فصل بهار و با سیدر انجام شد. سیدرها پس از 14 روز خارج شدند. در هنگام خروج سیدرها به تمام میشها به صورت عضلانی 400 واحد بینالمللی PMSG تزریق شد. میشها بعد از سیدر برداری و تزریق هورمون PMSG به محض مشاهده علائم فحلی با استفاده از روش ترانس سرویکال با اسپرم تازه تلقیح مصنوعی شدند. هیچ اختلافی بین گروه های آزمایشی از نظر مشاهده علائم فحلی وجود نداشت. نتایج سونوگرافی تخمدان روز 10 بعد از سیدر برداری، نشان داد که تعداد جسم زرد در نژادهای خارجی بیشتر از سایر نژادهای داخلی بود و اختلاف معنیداری مشاهده شد (P< 0.05). نتایج مربوط به نرخ تخمک ریزی، نرخ آبستنی، نرخ مردهزایی، نرخ برهزایی و نرخ دوقلوزایی بین گروههای مختلف اخـتلاف معنـیداری مشاهده شد (.(P< 0.05 بیشترین نرخ تخمک ریزی (100درصد) ، نرخ آبستنی (100درصد) ، نرخ برهزایی (160 درصد) و نرخ دوقلوزایی (66 درصد) مربوط به گروه رومانوف بود و با سایر گروهها اخـتلاف معنـیداری داشت (. (P< 0.05 بهطور کلی با توجه به پایین بودن بازده تولیدمثلی نژادهای بومی ایرانی نسبت به نژادهای خارجی می توان پیشنهاد نمود که جهت بالا بردن بازده تولیدمثلی گوسفند بومی جهت اصلاح نژاد از گوسفندان وارداتی استفاده نمود.
tags: نژاد رومانوف، نرخ برهزایی، نرخ تخمکریزی، نژاد افشاری، همزمانسازی فحلی