Authors | ابراهیم محمدی,مریم افرافر |
---|---|
Journal | سبکشناسی نظم و نثر فارسی |
Page number | ۲۶۷-۲۸۸ |
Serial number | ۱۱ |
Volume number | ۴۱ |
Paper Type | Full Paper |
Published At | ۲۰۱۸ |
Journal Grade | Scientific - research |
Journal Type | Typographic |
Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
Journal Index | isc |
Abstract
در این مقاله بر آنیم که دربارۀ مفهوم رمان نو و ویژگیهای آن ابتدا توضیحاتی بیاوریم و سپس رمان نو در ایران را با توجه به مولفه های آن به اجمال بررسی کنیم و ببینیم که آیا نویسندگان ایرانی مفهوم رمان نو غربی را درست و دقیق درک کرده اند یا در مواردی کژتابیهایی دارند، وجوه مشترک آنها و نیز نقاط اختلاف و گاه تضادهای آنان چیست؟ رمان نو به صورتی ناقص با چند ترجمه از رمان نو غربی وارد ایران شد و آثار محدودی در رمان فارسی بجا گذاشت که با موازین اصلی این رمان چندان هماهنگ نیست، بیتوجهی به زمان خطی، ابهام و پیچیدگی وجه مشترک رمان نو ایرانی با رمان نو غربی است اما عدم تعهد و رسالت، رد موضوع و درونمایه، توجه به اشیا و برتری آنها و عدم همدلی بین انسان و جهان و مهم تر از همه انکار کامل سنت از مولفه های مهم رمان نو است که در رمانهای فارسی وجود ندارد.
tags: رمان، رمان نو، رمان نو فارسی، نویسندگان.