| Authors | ابراهیم محمدی,مریم افرافر |
|---|
| Journal | سبکشناسی نظم و نثر فارسی |
|---|
| Page number | 267-288 |
|---|
| Serial number | ۱۱ |
|---|
| Volume number | ۴۱ |
|---|
| Paper Type | Full Paper |
|---|
| Published At | ۲۰۱۸ |
|---|
| Journal Grade | Scientific - research |
|---|
| Journal Type | Typographic |
|---|
| Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
|---|
| Journal Index | isc |
|---|
Abstract
در این مقاله بر آنیم که دربارۀ مفهوم رمان نو و ویژگیهای آن ابتدا توضیحاتی بیاوریم و
سپس رمان نو در ایران را با توجه به مولفه های آن به اجمال بررسی کنیم و ببینیم که آیا
نویسندگان ایرانی مفهوم رمان نو غربی را درست و دقیق درک کرده اند یا در مواردی
کژتابیهایی دارند، وجوه مشترک آنها و نیز نقاط اختلاف و گاه تضادهای آنان چیست؟ رمان
نو به صورتی ناقص با چند ترجمه از رمان نو غربی وارد ایران شد و آثار محدودی در رمان
فارسی بجا گذاشت که با موازین اصلی این رمان چندان هماهنگ نیست، بیتوجهی به زمان
خطی، ابهام و پیچیدگی وجه مشترک رمان نو ایرانی با رمان نو غربی است اما عدم تعهد و
رسالت، رد موضوع و درونمایه، توجه به اشیا و برتری آنها و عدم همدلی بین انسان و جهان
و مهم تر از همه انکار کامل سنت از مولفه های مهم رمان نو است که در رمانهای فارسی
وجود ندارد.
Paper URL
