| Authors | ابراهیم محمدی,محمدکاظم نظری قره چماق,علیرضا انوشیروانی,علی اکبر سام خانیانی |
|---|---|
| Journal | مطالعات بین رشته ای ادبیات، هنر و علوم انسانی |
| Page number | 1-25 |
| Serial number | ۵ |
| Volume number | ۲ |
| Paper Type | Full Paper |
| Published At | ۲۰۲۵ |
| Journal Type | Typographic |
| Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
| Journal Index | isc |
Abstract
تاریخگرایی نو در مطالعات ادبی، رویکردی پساساختارگرا در خوانش متن است. هدف این پژوهش بررسی و تبیین روشمند و علمی یکی از اصطلاحات کلیدی این رویکرد، یعنی «حکایت» براساس مقالۀ «ضدتاریخ و حکایت»، نوشتۀ گرین¬بلت و گالاگر است. استفاده از حکایت، افزون بر آنکه یکی از وجوه بینارشته¬ای این رویکرد را آشکار می¬کند، نوع متن¬گرایی آن را نیز به¬روشنی نشان می¬دهد. این رویکرد، برخلاف نقد نو، بر یک متن خاص تمرکز نمی¬کند. تاریخگرایی نو متن ادبی را با درنظرگرفتن متون حاشیه¬ای؛ یعنی حکایت، می¬بیند و می¬خواند. این روش موجب خوانشی کاملاً متفاوت در سنجش با دیگر رویکردها و روش¬های نقد ادبی میشود. حکایت که ماهیتی ضدتاریخی دارد، می¬تواند از خاطرات زندگی، از متون حاشیه¬ای¬، اعم از ادبی و غیرادبی و مکتوب یا غیرمکتوب به دست آید. منتقدان تاریخگرایی نو حکایت¬ را به کار می¬گیرند تا توالی و سیر اندیشۀ کلان¬روایتها را آنچنانکه ساخته و پرداختۀ تاریخگرایی سنتی است، درهم بریزد و آنچه را که کلان¬روایت واقعیت میپندارد به چالش بکشد. در پایان چند «حکایت» راهبردی برای روشنترشدن بحث نظری آورده شده است.