تحلیل عدم قطعیت ها و تهدیدات اثر گذار بر تاب‌آوری و امنیت غذایی با تاکید بر سند دانش بنیان امنیت غذایی

Abstract

امروزه، مداخلاتی که بر منافع کوتاه‌مدت جهت برنامه ریزی تامین زنجیره غذایی تمرکز می‌کنند، توجه به محیط‌زیست به ویژه تغییرات اقلمی را را نادیده می‌گیرند که می‌توانند امنیت غذایی بلندمدت و فرصت‌های معیشتی و بهبود آن را به خطر بیندازند. بحران های اقلیمی عامل اصلی تشدید ناامنی غذایی است. خطرات اقلیمی به افزایش شدت و فراوانی بلایا ادامه خواهند داد مگر اینکه تغییر عمده ای به سمت کاهش تغییرات آب و هوایی، سازگاری و کاهش خطر بلایا صورت گیرد. به این ترتیب محیط زیست، امنیت غذایی و معیشت به هم وابسته هستند. اگر زمین تخریب شود یا مستعد خطرات طبیعی باشد، غذای کمتری تولید می شود و کمبود مواد غذایی قابل توجهی ممکن است رخ دهد. کشور ایران با آنکه ظرفیت های غنی و متنوع در زمینه تولید و تامین زنجیره های ارزش غذایی دارد اما با چالش های شدید اقلیمی مواجه است که مستقیم بر محور تولید نهاده های تامین غذا اثر گذار است. این تحقیق با رویکرد توصیفی و تحلیلی و استفاده از داده های مدل های اقلیمی ابعاد پنهانی که تامین غذا را تهدید می کند، را واکاوی کرده و لایه های پنهان آن را با تاکید بر سند دانش بیان امنیت غذایی برای دوره آینده آشکار سازی می نماید.