مروری بر موانع توسعه کشاورزی ارگانیک در ایران

Abstract

رشد جمعیت جهان و بهبود شرا یط زندگ ی منجر به افزا یش تقاضا برای تولی د مواد غذا یی شده و فشار ز یادی بر تولیدات کشاورزی وارد کرده است. بنابراین تاثیر منفی افزای ش تولید مواد غذا یی، استفاده از مقادی ر زی اد سموم یا کودهای شیمیایی و تولید ضایعات کشاورزی است که نه تنها باعث آلودگی و آسیب به محیط ز یست م یشود، بلکه خطرات بالقوهای برای سلامتی افراد به همراه دارد. بنابراین توسعه کشاورزی ارگانیک بعنوان راهبردی جهت بهبود سلامت غذایی مطرح هست. در دهههای اخیر با توجه به فراگیر شدن کشاورزی ارگانیک در سراسر دنیا، اهمیت سلامت خاک، انسان و اکوسیستم، تولید غذای ارگانیک و سالم برای جمعیت رو به رشد و افزایش سهم ایران در بازا رهای جهانی محصولات ارگانیک، توسعه کشاورزی ارگانیک در ایران رواج یافته است. این روش انتقال از یک سیستم کشاورزی سنتی به یک سیستم ارگانیک را تشویق میکند اما توسعه این نظام بهرهبرداری با برخی از موانع مواجه است که در این مقاله با استفاده از مطالعات و تحقیقات پیشین به بررسی آن پرداخته شده است که اهم آن شامل موانع زیربنایی, موانع مالی و اعتباری, پایین بودن میزان دانش و آگاهی کشاورزان در خصوص کشت و کار ارگانیک, موانع فنی و مد یریتی, مسائل حمایتی و موانع انگیزشی و نگرشی است. لازم به ذکر هست که مروجین مسئول پهنه در کل کشور میتوانند از طریق ارائه خدمات ترویج کشاورزی بخش اعظمی از مسائل یاد شده را مرتفع نمایند. بر این اساس شناسایی این موانع میتواند مسیر سیاستگذرای توسعه کشاورزی ارگانیک در کشور را هموار نماید.