اثر کاربرد سولفات پتاسیم و عصاره جلبک دریایی بر محتوای رنگدانه‌های فتوسنتزی برگ و برخی مواد مؤثره کلالة زعفران (Crocus sativus L.)

Abstract

عناصر غذایی از عوامل مهم مؤثر بر رشد گیاه و کیفیت کلالة زعفران می­باشند. در این آزمایش اثر مصرف خاکی سولفات پتاسیم و محلول­پاشی برگی عصاره جلبک دریایی، بر محتوای رنگدانه­های فتوسنتزی برگ و مواد مؤثره کلالة زعفران بررسی شد. این تحقیق در سال­های 98-1397 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایة بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان سریان اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل چهار سطح سولفات پتاسیم (صفر، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح عصاره جلبک دریایی آکادین (صفر، 1 و 2 در هزار) بودند. صفات اندازه­گیری شده شامل محتوای آنتی­اکسیدان، فنول، آنتوسیانین، کروسین، پیکروکروسین و سافرانال کلاله و نیز مقادیر کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کارتنوئید برگ بودند. بیشترین مقادیر پیکروکروسین، سافرانال و فعالیت آنتی­اکسیدانی در تیمار مصرف تلفیقی 300 کیلو­گرم در هکتار سولفات پتاسیم همراه با محلول­پاشی عصاره جلبک با غلظت دو در هزار بدست آمد که به­ترتیب 8/32، 9/32 و 1/21 درصد بیشتر از تیمار شاهد (عدم مصرف عصاره جلبک و سولفات پتاسیم) بود. بیشترین مقادیر کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید (به­ترتیب 17/0، 037/0، 99/1 و 01/1 میلی­گرم در گرم وزن تر) در شرایط مصرف تلفیقی سطوح 100 تا 300 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم همراه با سطوح 1 یا 2 در هزار عصارة جلبک دریایی به دست آمد که به­ترتیب 5/54، 8/60، 3/131 و 3/68 درصد در مقایسه با تیمار شاهد برتری داشت. افزایش کاربرد سولفات پتاسیم از صفر به 300 کیلوگرم در هکتار مقدار کروسین را تا سه برابر و مقدار آنتوسیانین را 9/8 درصد بهبود بخشید. همچنین، مقدار کروسین و آنتوسیانین در شرایط مصرف عصارة جلبک دریایی با غلظت دو در هزار به­ترتیب 7/166 و 7/12 درصد بیشتر از تیمار عدم مصرف عصارة جلبک بود. در نهایت در محدوده پژوهش انجام شده، کاربرد تلفیقی سولفات پتاسیم و عصاره جلبک دریایی جهت بهبود صفات بیوشیمیایی و مواد موثره زعفران توصیه می­شود.