| نویسندگان | سید همایون فرهنگ فر,رضا خداوردی,محمدحسن فتحی نسری,حسن فضائلی |
| نشریه | پژوهش های علوم دامی |
| شماره صفحات | 15-27 |
| شماره سریال | ۳۵ |
| شماره مجلد | ۲ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | ۲۰۲۵ |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | الکترونیکی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | isc |
چکیده مقاله
زمینهی مطالعاتی: کشور ایران در یک منطقهی خشک و نیمه خشک واقع شده و تنشهای خشکی و شوری در آن موجب کاهش تولید محصولات زراعی میشود. بنابراین استفاده از گونههای زراعی مقاوم به تنشهای محیطی در بخشهایی که در شرایط کم آبی و شوری قرار دارند، اجتناب ناپذیر است. چغندر علوفهای، جزو محصولات علوفهای ریشهای (غدّهای) است که مقاومت خوبی به شرایط شوری و خشکی دارد. با توجّه به میزان رطوبت بالای این گیاه، انتظار میرود بتوان از آن به عنوان بستر مناسبی در تهیّهی سیلاژ خوراک مخلوط استفاده نمود. هدف: تحقیق حاضر، با هدف امکانسنجی استفاده از سیلاژ خوراک مخلوط حاوی چغندر علوفهای در تغذیّهی بزهای شیرده سانن اجرا گردید. روش کار: جیرهی غذایی بزهای شیردهی سانن، حاوی 25 درصد چغندر علوفهای (برحسب ماده خشک)، تنظیم و به دو شکل سیلاژ خوراک مخلوط (سیلاژ 60 روزه) و جیرهی کاملاً مخلوط که روزانه تهیّه میشد در دو گروه 10 رأسی و در یک دورهی آزمایشی 64 روزه (14 روز عادتپذیری و 50 روز نمونهبرداری)، استفاده شد. نتایج: استفاده از جیرهی کاملاً مخلوط درمقایسه با همان جیره در حالت سیلو شده، سبب افزایش مادّهی خشک مصرفی (64/1 در مقابل 48/1 کیلوگرم در روز) و نیز افزایش تولید شیر شد (46/1 در مقابل 19/1 کیلوگرم در روز) در حالی که استفاده از سیلاژ خوراک کاملاً مخلوط سبب افزایش درصد چربی شیر گردید (9/3 در مقابل 2/5 درصد). همچنین مصرف سیلاژ خوراک مخلوط سبب کاهش میزان نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه (06/24 در مقابل 9/22 میلیگرم در دسیلیتر) و افزایش گلوکز پلاسمای خون (33/48 در مقابل 56/47 میلیگرم در دسیلیتر) گردید. نتیجهگیری کلّی: بر اساس نتایج بهدست آمده از این تحقیق بهنظر میرسد سیلاژ خوراک مخلوط حاوی 25 درصد چغندر علوفهای (بر اساس مادّهی خشک) بدون اثر منفی بر عملکرد و سلامت، در تغذیهی بزهای شیرده سانن قابل استفاده است. البته برای تعیین سطح مناسب استفاده از سیلاژ خوراک مخلوط در جیره بزها آزمایشهای دیگری لازم است.
لینک ثابت مقاله