نقش امیدواری در شادکامی دانشآموزان سال آخر متوسطه دوره دوم شهر بیرجند

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش امیدواری در شادکامی دانشآموزان سال آخر متوسطه دوم شهر بیرجند و مقایسه امیدواری و شادکامی دختران و پسران انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل 2003 نفر دانشآموز که با استفاده از نمونهگیری خوشهای تعداد 320 نفر بعنوان افراد نمونه انتخاب گردید. برای سنجش متغیر شادکامی از پرسشنامه آکسفورد، آرجایل و لو ) 1989 ( و برای امیدواری از پرسشنامه اسنایدر ) 1991 ( استفاده گردیده است. روایی و پایایی پرسشنامهها تأمین شده است. تجزیه و تحلیل دادهها در سطح توصیفی )فراوانی، میانگین، انحراف معیار( و سطح استنباطی )همبستگی پیرسون و رگرسیون( انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که امیدواری با شادکامی رابطه دارد. همچنین در مقایسه دختران و پسران تفاوت معناداری در وضعیت دو متغیر مذکور مشاهده نشد و امیدواری در دختران و پسران پیشبینی کننده شادکامی آنها میباشد.