موانع ساختاری تعامل سازنده صنعت و دانشگاه

Abstract

دانشگاه و صنعت دو رکن اساسی توسعه در هر جامعه ای محسوب می شوند و دستیابی به توسعه بدون شناسایی موانع و رفعآنها و برقراری ارتباط موثر بین این دو نهاد امکان پذیر نخواهد بود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع ساختاریتعامل سازنده صنعت و دانشگاه انجام شد. بدین منظور ابتدا سیر تاریخی، ضرورت ارتباط و نحوه تعامل دانشگاه با صنعت مطرحشد؛ سپس موانع ساختاری تعامل سازنده صنعت و دانشگاه مورد بحث و بررسی قرار گرفت. روش تحقیق در این پژوهش توصیفیو کتابخانه ای، با بررسی اسناد و مدارک موجود بود. نتایج نشان داد که ماهیت متفاوت کار در صنعت و دانشگاه، ساختارهای مدیریتی متفاوت، تغییرات ساختاری و مسئولیت ها در بخش صنعت و برداشت های متفاوت از محصول R&D از مهم ترین این موانع محسوب می شوند