نقش باورهای ارتباطی در هم‌آفرینی با میانجی‌گری سبک‌های مدیریت تعارض در اعضای هیأت علمی دانشگاه بیرجند

چکیده مقاله

پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش باورهای ارتباطیدر همآفرینی با میانجیگری سبکهای مدیریت تعارض در اعضای هیئتعلمی دانشگاه بیرجند انجام گرفته است. روش پژوهش، توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی اعضای هیئتعلمی دانشگاه بیرجند در سال تحصیلی 99-99 به تعدداد 666 نفدر بدود کده بدا اسدتفاده او روش نمونهگیری طبقهای نسبتی، تعداد 652 پرسشنامه بهصورت تصادفی ساده توویع شد و 622 پرسشنامه مدورد تحل ید ل و بررسی قرار گرفت. برای سنجش همآفرینی، او پرسشنامهی طاهرپور و همکدارا 6695 ،)بد رای سدنجش باورهدا ی ارتباطیاو پرسشنامه محققساخته و برای سنجش سبکهای مدیریت تعارض او پرسشنامه رابینز 6999 )استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامهها با استفاده او ضریب آلفای کرونباخ بهترتیب برابر با 94/2 ،96/2 و 92/2 بدرآورد گرد ید د. یافتهها نشا داد که باور به تخریبکنندگی مخالفت و تفاوتهای جنسیتی نقش پیشبیند یکنندده ای در هدم آفریند ی داشتند و با وجود آنها همآفرینی اعضای هیئتعلمی کاهش مییافت. باورهای ارتباطی پیشبینیکننده هر سه سبک مدیریت تعارض بودند. سبکهای مدیریت تعارض نیز پیشبینیکننده همآفرینی و ضریب ارتباط آنها معنیدار بود. همچنین الگوهای مفهومی پژوهش او براوش الوم برخوردار بودند و سبکهای مدیریت تعارض نقش میانجیگری ایفا میکردند.