بررسی دگرریختی در راستای پهنه گسل شوشک، زمین درز سیستان- زاهدان

Abstract

تکتونیک غالب در محدودهی شرق ایران از نوع امتدادلغز میباشد، همچنین الگوی پیچیدهای از شکستگیها، آلتراسیون و ماگماتیسم در این بخش از ایران وجود دارد. تحت تاثیر مولفه فشردگی شمال خاور- جنوب باختری در خاور ایران، پهنههای گسلی شمالی– جنوبی از قبیل گسل شوشک با سازوکار راستگرد فعالیت خواهند کرد. دگرریختی در راستای گسل شوشک )با راستای S-N )از نوع راستگرد است. این گسل با راستای شمالی- جنوبی در بخش شمالی به پهنه گسل نوزاد )که راستای SE-NW )دارد متصل میگردد. بنابراین در پهنهی سیستان دگرریختیهای غالبا برشی به دگرریختیهای فشاری- برشی منتهی میگردند و مستهلک میشوند.