ارزیابی ارتباط ساختارهای تکتونیک ی و نقش آن در کانی سازی در محدوده معدنی طال و مس شمال ورزنه

Abstract

محدوده معدنی طال و مس ورزنه شمالی در 15 کیلومتری شمال شهر ورزنه استان اصفهان قرار دارد. از لحاظ موقعیت زمینشناسی محدوده ورزنه شمالی در زون ایران مرکزی قرار می گیرد. بخش عمده ای ن محدوده را سنگ های آتشفشانی پوشانده که عمدتا متعلق به ائوسن و نئوژن میباشند. البته تودههای مونزودیوریتی و دایکهای داسیت ی با سن احتمالی نئوژن درون مجموعههای آتشفشانی فوق نفوذ کرده اند.در این پژوهش پس از برداشت واحدها ی زمین شناسی و ساختارهای منطقه ، از مناطق واجد دگرسان ی و با احتمال کانی ساز ی نمونه برداری صورت گرفت و نمونه ها جهت تعیین عناصر فلز ی و طال به دو روش Assay Fire برا ی تشخیص محتوی طال وآنالی ز OES-ICP برا ی تشخیص مقدار عنصر مس بررسی شد. سپس به بررس ی رابطه شکستگی ها و کانی زایی در محدوده پرداخته شد که نشان می دهد کانی سازی با فاصله گرفتن از گسل کاهش محسوسی می یابد در بخش شمال شرقی محدوده نفوذ یک دایک داسیتی به درون سنگهای ریولیتی باعث دگرسانی و کانهزایی به صورت رگچههای سیلیسی آغشته به اکسیدهای آهن و حاو ی مقادیر آنومال طال )تا حدود 200 ppb )شده است. احتماال نفوذ این دایک در اثر عملکرد ی ک رژیم کششی در راستای شمال شرق- جنوب غرب )3σ )و به واسطه شکل گیری ساختارهای تکتون یکی کششی با امتداد شمال غرب – جنوب شرق یعنی منطبق بر امتداد دا یک مذکور صورت پذی رفته است. گرچه این ساختارها میتوانند خود شاخه های فرعی گسلهای مهمتر خارج از محدوده مورد مطالعه باشند. بر این اساس می توان استنباط نمود رگه های طال دار در ای ن محدوده و محدوده های مجاور حاک ی از عملکرد یک فاز کششی غالب در دوره نئوژن در این منطقه میباشد که احتماال مربوط به یک تغ ییر رژیم تکتونیکی و تبدیل ساختارهای ترافشارشی به ترا کششی یا حت ی دوره ای از رهایش بعد از یک رژیم ترافشارشی است.