بررسی عملکرد گسلهای عرضی در انتقال آب بین حوضهای با استفاده از مطالعات ایزوتوپی و ردیابی رنگی، مطالعه موردی: چشمه دیمه، کوهرنگ

Abstract

چکیده چشمه دیمه به عنوان سرچشمه اصلی رودخانه زاینده رود با آبدهی حدود 6.1 متر مکعب بر ثانیه از تاقدیس زراب واقع در استان چهارمحال و بختیاری، شهرستان چلگرد خارج می شود. به دلیل اهمیت این چشمه به لحاظ تأمین آب شرب جمعیت کثیری از ساکنان پایین دست، به منظور تعیین حریم کمی و کیفی آن تاکنون چندین آزمایش ردیابی رنگی در این تاقدیس انجام شده که در هیچکدام از آنها رنگ در چشمه دیمه دیده نشده است. بدین جهت، در مطالعه حاضر با فرض تغذیه این چشمه از کوههای زردکوه، جنبه های تکتونیکی منطقه از جمله انتقال آب از طریق شکستگیهای عرضی مدنظر قرار گرفت. لذا پس از شناسایی شکستگیهای عرضی که تا حوالی چشمه دیمه ادامه یافته اند، نسبت به تزریق 91 کیلوگرم رنگ اورانین در یکی از این دره ها به نام دره خدنگ اقدام شد که بر خلاف آزمایشات قبلی، نتایج آنالیزها بیانگر مشاهده رنگ در چشمه میباشد. علاوه بر این، بررسی نمودار ارتفاع ترکیب ایزوتوپی بارش نیز بیانگر ارتفاع متوسط کوههای زردکوه – جهت تغذیه چشمه میباشد.