بازسازی تغییر الگوهای تنش بر اساس ساختارهای شکنا در کوههای شکراب واقع در زون زمیندرز سیستان

چکیده مقاله

چکیده 77 ˚ 73 تا 55 ˚ 85 و عرض جغرافیایی 85 ˚ 85 تا 61 ˚ کوههای شکراب در قسمت شمالی شهرستان بیرجند قرار دارد و دارای طول جغرافیایی 73 میباشد و یکی از سرشاخههای انتهایی گسل نهبندان میباشد که در شرق ایران و زون زمیندرز سیستان قرار دارد. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین تغییر میدان تنش و فرآیش در کوههای شکراب است. در این پژوهش برای شناسایی گسلها و پیبردن به نقش گسلها در فرآیش از بررسیهای ساختاری، تفکیک فازهای تنش دیرین، محاسبهی شاخصهای مورفومتریک و مقاطع عرضی استفاده شد. بالاآمدگی تودههای نیمه آتشفشانی در منطقه- ای که رژیم غالب آن فشارشی برشی است یک فرآیند زمینساختی وارونه میباشد. در این پژوهش برای پی بردن به دلیل بالاآمدگی واحدهای - آندزیتی و داسیتی مربوط به ائوسن از عملیات صحرایی استفاده گردید و از روشهای برای تفسیر دادههای صحرایی استفاده گردید. سوال این پژوهش این است که چرا در منطقهای که رژیم غالب آن فشارشی برشی است شاهد بالاآمدگی واحدهای نیمه آتشفشانی آندزیتی و داسیتی کالکوآلکالن می - - باشیم. واحدهای نیمه آتشفشانی آندزیتی و داسیتی کالکوآلکالن مربوط به زمان ائوسن میباشند.در زمان ائوسن فاز تنش از نوع ترافشارشی است ولی به طور محلی فاز تنش به صورت تراکششی تغییر کرده است که باعث بالاآمدگی واحدهای آذرین در کوههای شکراب گردیده است و همچنین شکل بیضوی تنش به صورت محلی از دوکی به کلوچهای تغییر یافته است که باعث رخنمون واحدهای آندزیتی و داسیتی در قسمت شرقی منطقهی مورد مطالعه گردیده است.