سازوکار چین‌های خمشی لغزشی به عنوان ابزاری برای محاسبات تنش دیرین: مطالعه موردی منطقه طرقبه جنوب غرب مشهد و منطقه مگو شمال غرب طبس

چکیده مقاله

سازوکار برشی موازی لایه‌ها، چین‌های هم‌مرکز یا چین‌های موازی را نیز می‌تواند به‌ وجود ‌آورد. این سازوکار شامل، برش روی سطوحی به موازات لایه‌های چین‌خورده است. بسته به ضخامت لایه‌هایی که برش بین آن‌ها روی می‌دهد، دو حالت انتهایی را تشکیل می‌دهد: (1)_ اگر سطوح لغزش، قابل تمایز و دارای ضخامت مشخص باشند، سازوکار چین‌خوردگی خمشی لغزشی (Flexural slip) می‌نامند. (2)_ اگر لغزش در مقیاس دانه‌ها رخ دهد آن را جریان خمشی (Flexural flow) می‌نامند. محور (π) PI از صفحه عمود بر محور چین می‌گذرد، سطح PI چین‌خوردگی در امتداد جهت تنش بیشینه چین‌خوردگی و همچنین، لغزش بین لایه‌ای همیشه عمود بر محور چین است (Ramsay,1967; Mancktelow,1981). بر این اساس، از لحاظ کمی، محورPI (π)، و جهت تنش بیشینه بدست آمده برابر با لغزش بین لایه‌ای باشد. در این پژوهش تناقضی بین این دو عدد بدست آمده است، که نشان‌دهنده تغییرات محور تنش پس از تشکیل چین‌خوردگی است و از آن می‌توان برای محاسبات تنش دیرین استفاده نمود.