ارزیابی جریان آب ورودی به تونل به منظور تمهیدات ایمنی لازم در خط ۲ مترو تبریز

Abstract

به منظور محاسبه میزان نشت آب به تونل های شهری و متروها روش های متنوعی اعم از روش های تجربی، تحلیلی و عددی وجود دارد. روش ها و معادلات تحلیلی به دلیل بهره گیری از ساده سازی ها و فرضیات عملی، کاربرد زیادی در محاسبه میزان نشت آب به تونل دارند. در عین حال، روشهای عددی بسیار پیچیده‌تر بوده و بکارگیری آن‌ها نیز بسیار زمان‌بر است، اما‌ نتایج دقیق‌تری را نسبت به روش‌های تحلیلی ارائه‌می‌نمایند در این مقاله، نرخ نفوذ آب زیرزمینی به تونل خط 2 قطار شهری تبریز با استفاده از روش های تحلیلی و عددی (المان محدود) برآورد گردید. آنالیز عددی مقاطع با نگرشی ویژه بر ابعاد مدل عددی انجام پذیرفت. با انجام آنالیز حساسیت، مدلی برای تعیین ابعاد بهینه مدل عددی در این مطالعه موردی ارائه شد. روند تغییرات نرخ نفوذ آب زیرزمینی برآورد شده به تونل توسط روش های تحلیلی و عددی در حد قابل قبولی یکسان می باشد. بیش ترین میزان نرخ نفوذ آب زیرزمینی به تونل خط 2 مترو تبریز 25/12 لیتر بر دقیقه بر متر در حد فاصل کیلومتر 650+15 تا 750+15 پیش بینی گردید. از این رو، با دانش بر نرخ تخمینی میزان ورودی آب به مترو، می‌توان در محدوده های خطرناک از این منظر، تمهیدات ایمنی لازم را در نظر گرفت.