بازنمود جلوه های اساطیری پری در سینما براساس نظریة زبرمتنیت (بررسی موردی: مجموعة تلویزیونی «آب پریا )

چکیده مقاله

«آب پریا » سریالی است بر پایة مضامین اساطیری و افسان های که با تکیه بر نقش «پری » و تعامل آن با «انسان »، وضعیت نامناسب طبیعت ایران را می کاود. این پژوهش به بررسی تحولاتی پرداخته است که در روند تبدیل پدیدۀ اسطوره ای پری به تصویری سینمایی و در نتیجه تغ ییر خویشکاری های آن رخ می دهد. برای نیل به این هدف از نظریۀ زبرمتنیت ژنت استفاده شده و تراگونگی ها )سبکی و مضمونی(، تقلیل ها و تشدیدهای زیرمتن )اساطیر و افسانه های مرتبط با پریان( نسبت به زبرمتن )تصویر پریان در سریال( مورد سنجش قرار گرفته است. با این هدف، فیلمنامۀ سریال با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی- تحلیلی بررسی شده است. در نهایت، روشن شد که مهم ترین شخصیت این سریال، آب پری، همچنان نمودی اساطیری و سه پری دیگر بیشتر نمودی افسانه ای یافته اند. تراگونگی سبکی تحت تأثیر تغ ییر رسانه یا مدیا بوده است؛ اما تراگونگی مضمونی بیشتر در راستای تحول شخصیت پری و تعامل او با انسان رخ داده است. تقلیل ها در زمینۀ اساطیر آفرینش و نزول درجة ایزدان و امشاسپندان بوده است که در قالب پریان نمودار می گردند؛ اما تشدیدها بیشتر در راستای هدف سریال )تأکید بر اهمیت حفظ محیط زیست و به ویژه آب( و با افزودن شخصیت های مرتبط با طبیعت انجام شده است.