اثر کشت مخلوط ارقام تریتیکاله بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد

Abstract

به منظور ارزیابی اثرات کشت مخلوط بر خصوصیات مورفولوژیک، بیوشیمیایی، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف تریتیکاله، آزمایشی در سال زراعی 97-1396 در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی در مزارع تحقیقاتی دانشگاه بیرجند به انجام رسید. تیمارهای آزمایشی از قبیل 12 الگوی کاشت ارقام پاژ، سناباد و ژوالینو (کشت خالص پاژ، کشت خالص سناباد، کشت خالص ژوالینو، 50% پاژ + 50% سناباد، 50% ژوالینو + 50% سناباد، ترکیب 33% ارقام، 70% پاژ + 30% سناباد، 30% پاژ + 70% سناباد، 70% ژوالینو + 30% سناباد، 30% ژوالینو + 70% سناباد، 70% پاژ + 30% ژوالینو و 30% پاژ + 70% ژوالینو) در سه تکرار بودند. در پایان آزمایش، صفات ارتفاع بوته، تعداد پنجه، تعداد پنجه بارور، قطر ساقه، طول ریشه، طول سنبله، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک،ف عملکرد کاه، اجزای عملکرد دانه، شاخص برداشت، محتوای کلروفیل برگ و همبستگی بین صفات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ارتفاع بوته و عملکرد کاه، تحت کاربرد کشت خالص رقم سناباد حاصل شد. از طرفی، مشاهده شد که بیشترین مقادیر طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در بوته، وزن 1000 دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در کشت خالص رقم پاژ به دست آمد. از طرفی، بیشترین عملکرد بیولوژیک و محتوای کلروفیل برگ به ترتیب تحت کاربرد تیمارهای کشت مخلوط 30% پاژ + 70% سناباد و 70% پاژ + 30% ژوالینو به ثبت رسید. به طور کلی، با توجه به اطلاعات حاصل از پژوهش حاضر، نتیجه¬گیری می¬شود که کشت خالص رقم پاژ تریتیکاله نسبت به سایر تیمارها و کشت¬های مخلوط ارقام ارجحیت داشته و کشت مخلوط ارقام مختلف تریتیکاله توصیه نمی¬شود.