مقایسه شاخصهای جوانه زنی، صفات مورفو فیزیولوژیک و بیوشیمیایی بذور و گیاهچه های گوار و نخود تحت کاربرد سطوح مختلف نانوذرات روی و آهن

Abstract

به منظور بررسی اثر نانوذرات و غلظت های مختلف آنها بر مراحل جوانه زنی، رشد و نمو گیاهان زراعی، آزمایش هایی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بر بذور گوار و نخود در کشت پتریدیش و گلدانی صورت گرفت. در کشت پتری دیش، اثر غلظت های مختلف نانوذرات روی و آهن (شاهد، ۱۰۰ ،۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم بر لیتر) بر شاخص های جوانه زنی بذر و در کشت گلدانی اثرات غلظت های مذکور نانوذرات روی و آهن بر صفات رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچه های گوار و نخود بررسی شدند. نتایج آزمایش پتریدیش نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی، مقاومت ریشه چه و کمترین زمان رسیده به ۵۰درصد جوانه زنی تحت برهمکنش نخود × نانوذره آهن×۳۰۰ میلی گرم بر لیتر حاصل شد. همچنین، بیشترین سرعت جوانه زنی برای بذور گوار و نخود تحت غلظت ۳۰۰ میلیگرم بر لیتر نانوذره آهن حاصل شد. نتایج آزمایش گلخانه ای نیز نشان داد که بیشترین طول ساقه، وزن خشک اندام های هوایی و ریشه برای گیاه گوار تحت غلظت ۳۰۰ میلی گرم بر لیتر نانوذره روی به دست آمد. همچنین، محتوای کلروفیل a ،کلروفیل کل و پروتئین برگ تحت کاربرد ۳۰۰ میلیگرم بر لیتر نانوذره روی افزایش یافت. از طرفی، میزان کلروفیل b و کاروتنوئیدها تحت غلظت ۳۰۰ میلیگرم بر لیتر نانوذره آهن بیشتر شد. به طور کلی، نتیجه گیری میشود که نانوذرات روی و آهن در محدوده غلظت های ۳۰۰ -۱۰۰ میلیگرم بر لیتر دارای اثرات مثبتی بر شاخص های جوانه زنی، رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی بذور و گیاهچه های گوار و نخود می باشند.