ارتباط تحقق نیازهای بنیادین روان شناختی در روابط دوستانه با درگیری تحصیلی دانشجویان در دوران همه گیری کووید-19: نقش واسطه ای احساس تعلق به دانشگاه

چکیده مقاله

زمینه و هدف: مطالعات روابط مستقیم و مثبت بین ارضای نیازهای بنیادین روان­شناختی و درگیری تحصیلی را نشان می­دهند. با این حال، مطالعات اندکی مکانیزم­های زیربنایی اثرگذار بر این روابط را به ویژه در دوران کرونا مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی­ احساس تعلق به دانشگاه در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین در روابط دوستی با ابعاد درگیری تحصیلی بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بیرجند در نیمسال دوم تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند. تعداد 290 نفر به روش نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند و به مقیاس­های ارضای نیازهای بنیادین در روابط، حس عضویت روان­شناختی در دانشگاه و پرسشنامه درگیری تحصیلی پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده­ها از روش مدل­یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: یافته­‌ها نشان داد که ارضای نیازهای بنیادین در روابط دوستی نقش یک عامل حمایتی و مثبت در احساس تعلق به دانشگاه داشت. بعلاوه، نقش واسطه­ای احساس تعلق به دانشگاه در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین روان­شناختی در روابط با دوستان و درگیری تحصیلی تأیید شد (01/0>P). شاخص­های برازش کلی مدل نیز نشان داد که مدل مذکور برازش مناسبی دارد. همچنین، احساس تعلق به طور معناداری با درگیری تحصیلی ارتباط داشت. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت بسترسازی برای درگیری تحصیلی دانشجویان در کلاس­های دانشگاهی که مستلزم فراهم نمودن فضایی برای تقویت روابط دوستی و نیز به تبع آن تجربه احساس تعلق آن­ها به دانشگاه است، تأکید می­کند. محدودیت­های این مطالعه و جهت­گیری­های پژوهش­های بعدی مورد بحث قرار خواهند گرفت.