مقایسه و ارزیابی فناوری های دستیابی چندگانه در شبکه های مخابرات سلولی نسل آینده

چکیده مقاله

شد محققان بسیاری بر روی طراحی فناوریهای دستیابی چندگانه در ارتباطات سیار متمرکز شوند. حداکثر نرخ ارسال داده، تعداد اتصالات، تأخیر، قابلیت اطمینان بالا و بهرهوری انرژی، بخشی از ملاکهای طراحی در سیستمهای ارتباطات سیار میباشند. در راستای این اهداف، باید طرح-ها و فناوریهای دستیابی چندگانه و روشهای مدولاسیون جدیدی برای دستیابی به الزامات شبکه ارائه شوند. در این مقاله، برخی از مهمترین و کارآمدترین این طرحها با هدف انتخاب و تصمیمگیری بهتر و سریعتر، معرفی، تجزیه و تحلیل و اصول اساسی مربوطه، مزایا و معایب تشریح میشوند. دستیابی چندگانه غیرمتعامد ) NOMA (، دستیابی چندگانه کد پراکنده ) SCMA (، دستیابی اشتراکی چندکاربره ) MUSA (، دستیابی چندگانه تقسیم الگو ) PDMA ( است. همچنین، شکلهای موجهای چندحاملی مبتنی بر فیلتر ) FBMC ،) چندحاملی فیلترشده همگانی ) UFMC ( و مولتیپلکس تقسیم فرکانسی تعمیمیافته ) GFDM ( از جمله این طرحها میباشند. نتایج شبیهسازی، عملکرد بهینه طرحهای غیرمتعامد اشاره شده را در مقایسه با طرحهای متعامد اثبات میکند.