بررسی اهمیت منشآت عهد تیموری

Abstract

اصطلاح منشآت به نوشته¬ها یا نامه¬هایی اطلاق می¬شود که توسط دبیران و منشیان دیوانی یا غیر دیوانی ثبت شده-اند. منشآت از جمله منابعی است که در مطالعه و بررسی یک دوره تاریخی اهمیت ویژه¬ای دارند. فن منشآت¬نویسی در ادوار مختلف تاریخی وجود داشته، از جمله در دوره تیموری، که منشآت قابل توجهی از این به دوره باقی¬مانده است. مواردی نظیر منشآت عبدالله مروارید (865-922 ه.ق)، منشآت رمجی اسفزاری (سده9-10ه.ق)، فرائدغیاثی (وفات861 ه.ق)، همایون¬نامه (اوایل قرن 9ه.ق)، منشاء الانشاء (وفات909ه.ق) و منشآت یزدی (وفات 858ه.ق)، نمونه‏هایی از این منابع هستند. در پژوهش حاضر، اهمیت تاریخی منشآت با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر داده¬های منشآت مورد بررسی قرار گرفته است. از جمله دستاوردهای پژوهش حاضر، دستیابی به داده¬هایی درباره تاریخ اجتماعی عهد تیموری نظیر طبقات اجتماعی، اصناف و مشاغل و تاریخ فرهنگی نظیر موقعیت سادات، امور دینی و مذهبی همچون امر به معروف و نهی از منکر، منع باده¬نوشی و منع ریش¬تراشی بوده است. در این پژوهش هر کدام از موارد یاد شده به صورت مجزا مورد بررسی قرار گرفته است.