مسئله و مبنای مشروعیت یابی ایلخانان براساس شواهد سکه شناسی با تأکید بر آیة ۶۲ سورۀ آل عمران

Abstract

مشروعیت همواره از مهم ترین اهداف حکومت هاست و پژوهش پیشِ رو تلاش دارد مسئلۀ مشروعیت در عصر ایلخانان مغول را طی دو دوره از حیات سیاسی آن ها روشن سازد. در این پژوهش از شواهد سکه شناسی برای مطالعۀ تطبیقی مبنا و مسئلۀ مشروعیت در دو مقطع ایلخانان استفاده شده است. داده » نامسلمانی « و » مسلمانی « های سکه ها ابزار مناسبی برای سنجۀ اطلاعات تاریخی محسوب می شوند. مقاله در پاسخ به این پرسش که چگونه می توان مشروعیت عصر ایلخانی را براساس شواهد سکه » مسلمان « و » نامسلمان « یابی حکمرانان شناسی تبیین کرد؟ از شیوۀ تبیین تاریخی و استناد به سکه ها بهره گرفته است. مقاله این ادعا را طرح می کند که استفاده از آیات و روایات در عصر نامسلمانی ایلخانان بر روی سکه ها رواج داشته و این امر نشان از توجه حکمرانان مغول به دین مردم تحت انقیاد و مشروعیت یابی از آن طریق است. یافته های پژوهش نشان می دهد شاخص ترین و مهم ترین الگوی اسلامی رایج در سکه های عصر معارضین « ایلخانان به ویژه زمان هلاکوخان آیه 10 سوره آل عمران بوده که آیۀ » نامسلمانی « حکومت هم می » ها شدن ایلخانان تقریباً استفاده از این آیۀ » مسلمان « توان از آن یاد کرد. پس از خاص بنا به دلایلی با احتیاط بیشتر و تنها در عراق به کار رفته است. این امر نشانگر ضرورت مشروعیت ایلخانان مسلمان در این منطقۀ مهم خلافت نشین براساس این آیه بوده است. درمجموع بسیار محدود شده است