تعیین مکان های مناسب آبیاری سطحی مطالعه موردی:دشت بیرجند

Abstract

به دلیل قرار گرفتن ایران در مناطق خشک و نیمه خشک ، کمبود آب یکی از چالش های مهم در کشور محسوب می شود و می بایست به مدیریت آب بخصوص در بخش کشاورزی توجه شود. بدین منظور تحقیق حاضر برای ارزیابی پتانسیل و تناسب اجرای روش های آبیاری سطحی (ردیفی ، نواری و کرتی) در دشت بیرجند با توجه به شرایط اقلیمی ، کیفیت آب زیرزمینی، وضعیت توپوگرافی، بافت خاک مذکور و کاربری اراضی انجام شده است.بنابراین کلیه پارامترهای مؤثر در آبیاری سطحی با استفاده از نرم افزار 4.10 GIS Arc پهنه بندی و کلاس بندی شده و توسط روش تحلیل شبکه ای(ANP (تبدیل به نقشه شدند که در واقع نقشه های نهایی برای مکان یابی سه سیستم آبیاری سطحی در دشت بیرجند می باشد.با توجه به وزن های نهایی معیارها و زیرمعیارها در روش های آبیاری ،روش آبیاری ردیفی دارای وزن های بیشترو بعد نواری و کرتی می باشد.سطح بیشتری از دشت با سیستم آبیاری ردیفی قابل کشت می باشد.