بررسی آبیاری قطرهای زیرسطحی و زمان اولین آبیاری بر کمیت و کیفیت زعفران

Abstract

در این مطالعه، به منظور ارزیابی تغییرات کیفیت آبزیرزمینی در دشت نیشابور تحت سناریوهای مختلف از کدههای MODFLOW و MT3DMS استفاده شه. در مرحله شناخت آبخوان و تهیه مهل مفهومی، مشخص شه افزایش شوری آبخوان به دلیل وجود آبرفت ریزدانه و کانیهدای تخخیدری در حاشیه دشت و آب برگشت کشاورزی میباشه. مهل جریان آبزیرزمینی در شرایط نامانهگار بدرای دوره 01 سداله مهرمداه 0831 تدا شدهریورماه 0831 واسنجی و برای یک دوره 4 ساله )مهرماه 0831 تا شهریورماه 0834 )صحتسنجی شه. خطای مهل جریان در دوره واسنجی و صحتسنجی )برحسد RMSE )به ترتی 39/0 و 56/0متر بود. همچنین خطای مهل انتقال جرم برای دوره 04 ساله شخیهسازی در حهود 83/0 میلیگرم در لیتر بود. در مرحله بعه، اثر دو سناریوی ادامه رونه کنونی و شرایط 41 درصه کاهش برداشت از آبخوان تا سال 0414 پیشبینی شه. تحت سناریوی یک و ادامه رونه کنونی تا افق 0414 ،هیهروگراف معرف آبخوان برای کل دشت افت 83/1 متر در سال نشان داد و شوری آبزیرزمینی بطور پیوسته افدزایش مدی یابده. تحدت سناریوی دوم که ههف آن کاهش برداشت از آبخوان به منظور رسیهن به وضعیت تعادلی در بیالن آبزیرزمینی بود، برداشت از همه چاههای آبخوان به انهازه 41 درصه کاهش یافت. نتایج نشان داد با اینکه میانگین سطح آب در آبخوان افت نمیکنه، اما شوری آبزیرزمینی همچنان افزایشی است الخته با نرخی به انهازه 61 درصه کمتر از سناریوی اول. این موضوع نشان دهنهه این واقعیت است که کاهش برداشت از آبخدوان بدا ندرک یکسدان بدرای همده چاههای بهرهبرداری ممکن است اههاف مهیریت منابع آب را برآورده نکنه و برای مهیریت آبخوان نیاز به اطالعات توزیعی میباشه.