بررسی عملکرد چهار روش کوچک‌مقیاس سازی بارش و دما تحت سناریوهای RCP مطالعه موردی: ایستگاه کرج

Abstract

در این مطالعه ضمن بررسی عدم قطعیت ناشی از 20 مدل AOGCM تحت تأثیر دو سناریوی انتشار RCP2.6 و RCP8.6 در دو دوره آماری (2006-1961) و (2018-2006) تغییرات پارامترهای حداقل دما، حداکثر دما و بارندگی ماهانه در بازه زمانی(2040-2020) در حوضه آبریز کرج مورد مطالعه قرار گرفت. از مدل­های LARS-WG، SDSM،ANN و Change Factor به‌منظور ریزمقیاس نمایی استفاده گردید. ارزیابی عملکرد مدل­ها با روش فاصله اطمینان بوت استرپ، معیارهای آماری R2،NS،PBIAS،PRS و روش وزن دهیMOTP صورت گرفت. در بازه زمانی (2006-1961)، از بین 20 مدل اقلیمی AOGCM گزارش پنجم، 9 مدل به‌عنوان مدل بهینه انتخاب گردید. نتایج بررسی‌ها روی این مدل­ها در بازه زمانی (2018-2006) تحت سناریوهای انتشار RCP2.6 و RCP8.5 نشان داد که مدل‌ اقلیمی MPI-ESM-LR پارامتر حداکثر دما را در هر دو سناریو و بارندگی را در سناریوی RCP8.5، مدل GISS-E2-R2پارامتر حداقل دما را در RC8.5 و مدل EC-ERTH بارندگی را در RCP2.6 با کمترین میزان عدم قطعیت شبیه­سازی می­کند. همچنین نتایج نشان داد LARS-WG نسبت به سایر مدل‌های ریزمقیاس­ سازی دارای عملکرد بهتری است. جهت انتخاب مدل برتر، سه مدل انتخابی با استفاده از رویکرد MOTP، وزن دهی شدند. نتایج این بخش عملکرد مطلوب MPI-ESM-LR را به اثبات رساند.درنهایت جهت اطمینان از کارایی مدل انتخابی، باند عدم قطعیت بوت استرپ محاسبه شد. نتایج این بخش نشان داد که در اکثر ماه‌ها و ایستگاه­ها داده­ها، در محدوده اطمینان قرار می­گیرند. نهایتا با کمک مدل نهایی انتخابیً پارامترها در بازه زمانی (2040-2020) شبیه­سازی شدند. نتایج نشان داد، تغییرات میانگین کلی سالانه بارش فاقد روند افزایشی و کاهشی بوده و میانگین حداکثر و حداقل دما نیز به ترتیب دارای روند کاهشی و افزایشی خواهد بود.