بررسی مکانیسم تکتونیک برگشتی در پهنه گسلی درونه(شمال لوت). .

Abstract

سامانه گسلی درونه )DFS )یکی از گسلهای بزرگ در آسیای مرکزی است که حاشیه شمالی خرده قاره ایران مرکزی را محدود می کند. سازماندهی مجدد تغییر شکل تکتونیکی در منطقه برخورد عربستان و اوراسیا در حدود 2±5 میلیون سال پیش رخ داده است که با فعالسازی مجدد گسلهای امتدادلغز همراه بوده است. تجزیه و تحلیل دادههای جنبشی گسل در امتداد DFS نشاندهنده میدان حداکثر تنش اخیر با جهت میانگین E15N میباشد. بررسی سن چینه شناسی ایستگاهها نشان میدهدکه جوان ترین لایههایی که تحت تاثیر تنشNW( جهت میانگینW47N ) قرار گرفتهاند، سنگهایی با سن میوسن-پلیوسن هستند. شاخص های ژئومورفیکی در امتداد DFS و شواهد ژئومورفولوژیکی برجسته در بخش مرکزی، جایی که گسل از رسوبات آبرفتی کواترنر عبور می کند حرکت چپگرد روی این منطقه گسلی را نشان میدهند در حالی که در بخشهای شرقی سیستم گسل درونه با توجه به شکل آبراههها که به فرم سیگموئیدال بهصورت z جابهجا شدهاند، این بخش از سیستم گسل سازوکار راستالغز راستگرد دارد. در واقع تنشNW باعث حرکت راستگرد سیستم گسلی درونه قبل از پلیوسن شده است و بعد از آن تنش کنونی باعث وارونگی تکتونیکی بهصورت حرکت چپگرد بر روی این پهنه گسلی شده است همچنین تغییر هندسه گسل در اثر خمیدگی ناشی از فشار وارده از سمت لوت نسبت به جهت اعمال تنش کنونی موجب تغییر سازوکار در بخش های مختلف این سیستم گسلی گردیده است که در اثر تغییر انحنای گسل سازوکارهای متفاوتی در بخشهای شرقی و غربی گسل رخ داده است