الگویی برای معنا بخشی به یک لوح کشف شده از محوطه کنار صندل جیرفت و هم خوانی آن با شواهد مکتوب در ادبیات اکدی

چکیده مقاله

چکیده موجب نظریه پردازی های مختلفی درباره تاریخچه نگارش شده، اما تاکنون هرگونه تلاش ،« کنارصندل » الواح هندسی محوطه برای درک مفهوم آن ها با ناکامی روبرو شده است. به علت تک خطی بودن سوی هندسی این الواح، روش های پیشین در این جا کاربردی ندارد و بنابراین باید از روش قیاسی در خصوص الگوهای رایج ادبیاتی هم عصر این الواح، بهره برد. در پژوهش پیش رو، ابتدا کوشش شده است تا با بهره گیری از الگوی های نگارشی رایج هزاره های سوم (ادبیات سومری و اکدی) تا هزاره اول پیش از میلاد در میان رودان و فلات ایران، یک وارسی روی محتوای دو کتیبه از میان نمونه های یادشده صورت گیرد. الگوی مطرح شده، با شاهدی در ادبیات اکدی و متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد، تحت راستی آزمایی قرار گرفت. این مقاله نشان می دهد که برمبنای الگوهای نوشتاری مرتبط با هزاره های سوم تا یکم پیش از میلاد در میان رودان و فلات ایران، در دو خط نخست است « صرف شده » یکی از الواح، توصیفی از یک تبارنامه آورده شده و سپس ادامه متن، شامل شماری علایم یکسان و به ظاهر تا آن که به نام و هویت شخص جدیدی در خط سوم می رسیم؛ در بخش دوم، از همین الگوی قیاسی استفاده شده است تا بخش های دیگری از همین کتیبه و نیز یک کتیبه دیگر، تحلیل شود.