بررسی مؤلّفه¬های پایداری در اشعار کمال ناصر

Abstract

ادبیّات پایداری که بخشی از پیکره‌ ادبیّات می‌باشد، جلوه‌گر تلاش صادقانه‌ شاعران متعهّدی است که با دیدن رنج و درد سرزمین¬شان، سکوت و سازش را بر خود حرام دانستند و با زبان و بیان خالصانه‌ خویش، به مبارزه با ستم و بیداد و تجاورگری برخاستند. از آن‌جمله کمال ناصر است؛ چکامه¬سرای مسیحی که در کنار شاعرانی از ادیان دیگر، برای هدف مشترک¬ مبارزه کردند و با سلاح قلم و سنان سخن به مقابله با دشمنان مشترک خویش همّت گماشتند. از آنجا که بخش وسیعی از سروده¬های دیوان کمال ناصر، به ادبیّات مقاومت اختصاص یافته است، پژوهش حاضر کوشیده است تا مهمّ¬ترین مضامین مقاومت را از تضاعیف اشعار این شاعر سترگ فلسطین استخراج و آنها را با روش توصیفی- تحلیلی مورد مطالعه و مداقّه قرار دهد. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که کمال ناصر بیش از هر مضمونی، وطن را بن‌مایه‌ی اشعارش قرار داده است و اگر در مضمون دیگری هم شعر می‌سراید، آن‌را با وطن پیوند می‌دهد؛ ظلم و ستم رژیم صهیونیستی و دسیسه¬های انگلیس را برنمی‌تابد و به معرّفی جنایات آنان می‌پردازد. سیاستمداران سازش¬گر و سرسپرده برخی از کشورهای عربی را موجد ننگ تاریخ جهان عرب، قلمداد می¬نماید¬ و مردم را به جهاد و مبارزه تشویق و تحریض می‌کند و روح امید را در جان¬شان می‌دمد. مضاف بر این، مسیح را نماد صلح و آرامش و شهادت را تولّدی دیگر و برتر بر می¬شمارد.