جلوه¬های پایداری در آوازه¬های توفیق امین زیّاد

Abstract

ستم و ستمکار در هر نقطه از زمین که باشد، آسوده نخواهد بود. همیشه در برابر این پدیده‌ ناگوار، کسانی هستند که با استقامت و امید، راه مبارزه را در پیش می‌گیرند و سلاح خویش را به نسل‌های بعد از خود تقدیم می‌نمایند. در این میان، نویسندگان و شاعران نیز سهمی گسترده و عظیم دارند. آنها با بیان نافذ و زبان فصیح خویش، در کنار سایر مجاهدان، در خط مقدم به مبارزه می‌ایستند و از سرزمین خویش تا پای جان دفاع می‌کنند. توفیق امین زیاد، از جمله فرزندان فلسطین است که استعداد، توانایی، هنر خویش را برای مبارزه با صهیونیست‌ها و بلکه مستکبران جهان به کار گرفت. او از همان کودکی شاهد ظلم بیگانگان در سرزمین خود بوده و دردآشنای مردم است. پس اشعارش به حقیقت از آن‌چه در انتفاضه فلسطین رخ می‌دهد، نزدیک‌تر می‌باشد. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیف و تحلیل، اشعار توفیق زیاد، شاعر عرصة مقاومت جهان عرب را مطالعه و نمودهای پایداری در آثارش را تبیین نماید. او امید به آیندة روشن را با اشعار زیبایش به روح و جان مردم سرزمینش هدیه می‌کند و آنان را به استقامت تشویق می‌نماید. وطن را چنان ارج می‌نهد، که گویی فلسطین دیگر بار مجد و عظمت خویش را به دست آورده است. او ظلم و ستم را در هر جای از جهان که روی دهد، محکوم می‌کند. با مظلومان جهان، حتی یهودیانی که در جنگ جهانی دوم کشته شدند، هم‌درد و هم‌نوا می‌شود. اشعار او نه فقط یک شعر فلسطینی بلکه یک شعر انسانی و جهانی است.