راهبردهای پرورش مهارت¬ تحلیل و عمل¬گرایی در آموزش زبان قرآن برای کودکان

Abstract

نظام آموزش، هنگامی¬که مسیر آموختن را با ترکیب و تلفیقی از علم و عمل اجرا و پیاده¬سازی نماید روند یادگیری به بهترین شکل انجام خواهد شد. در این میان، آموزش دروس به زبان دیگر، نیازمند توجّه و دقّت بیشتر است. اهمیّت قرآن و نقش مهم آن که در هماهنگی با دیگر دروس ایفا می¬کند برای جوامعی که از یک خانوادة زبانی هستند بسیار حائز اهمیت است. آموزش آموزه¬های کتاب مقدّس ما مسلمانان با عنوان قویترین و بهترین منبع هدایت بشر به ویژه، نوآموزان و کودکان امری مهم و قابل تأمل است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به استناد منابع مکتوب به بررسی راهبردهای پرورش مهارت تحلیل و عمل¬گرایی در آموزش زبان قرآن برای کودکان و نوآموزان پرداخته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که ساختار محتوای کتب قرآن، متناسب با نیاز جامعه، سطح علمی و شناختی فراگیران و در ارتباط با مسائل روز زندگی آنها طراحی شده است. در کنار محتوای مفید، نکته حائز اهمیت آن است که صرف آموختن و انتقال مطالب به فراگیر در جریان آموزش کافی نیست و معلم می¬بایست با اتکای به اخلاق حرفه-ای با شناختی که از استعدادها و توانایی¬های فراگیران حاصل می¬کند به طرح الگوهای تدریس مؤثر، متفاوت و مناسب با ارائة منطقی به مخاطب به گونه¬ای که بتواند بین آموخته¬های قبل و حال ارتباط برقرار کند، توجه به جنبة خلاقیت و هنرآفرینی به واسطة انجام پژوهش¬های علمی، مشخص کردن گرایش¬های هر درس و انتخاب آگاهانه و در نهایت بازنگری در سرفصل¬ها و متون درس می¬تواند در ایجاد انگیزه و علاقه و سپس رشد فراگیر نقشی بسزا ایفا نماید.