مطالعه آزمایشگاهی برهم‌کنش پرش‌های هیدرولیکی ناشی از یک جت مایل و یک جت عمودی

Abstract

در کار حاضر، اثر برهمکنش پرش های هیدرولیکی یک نازل مایل و یک نازل عمودی به صورت تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است. سیال مورد آزمایش آب می باشد و جریان سیال در محدوده آرام قرار دارد. ابتدا نتایج دستگاه تجربی مورد استفاده در کار حاضر با نتایج یک نازل مایل و نتایج دو جت عمودی، اعتبار سنجی شده است. مطالعات محققین قبل نشان می‌دهد که در برخورد پرش‌های دو نازل عمودی، مرزبندی-هایی (ناحیه خیلی دور، دور و مجاور)‌ وجود دارد که این مرزبندی‌ها با افزایش و کاهش دبی و فاصله بین دو نازل تغییر می کند. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که در برخورد پرش‌های هیدرولیکی دو نازل مایل و عمودی، مرز بین ناحیه خیلی دور و دور‌ با افزایش زاویه تمایل به صورت خطی حدودا 20 درصد افزایش می ‌یابد. همچنین با ثابت نگهداشتن فاصله بین دو نازل با افزایش زاویه تمایل، نسبت شعاع پرش نازل عمودی در زاویه 0 درجه به شعاع در زاویه 180 درجه (〖R1〗_π/〖R1〗_o) افزایش یافته ولی این نسبت برای پرش نازل مایل (〖R2〗_o/ 〖R2〗_π)، نزولی می باشد. این نسبت ها با زیاد شدن مقدار دبی به صورت خطی افزایش می‌یابند. همچنین در دبی ثابت، با زیاد شدن زاویه تمایل، نسبت 〖R1〗_π/〖R1〗_o روند نزولی داشته و با دور شدن نازل ها از یکدیگر، این نسبت به عدد 1 نزدیک می شود. این موضوع برای نازل مایل برعکس می‌ باشد.