اثر میزان پرشدگی بر سینتیک خردایش ذرات در آسیای گلوله‌ای

Abstract

میزان پرشدگی آسیا با گلوله از جمله مهمترین پارامترهای عملیاتی به منظور کنترل و بهینه¬سازی مدار خردایش است. میزان پرشدگی آسیای گلوله‌ای کارخانه فرآوری سنگ آهن اپال پارسیان سنگان در شرایط فعلی 23% بدست آمد که این مقدار با پرشدگی استاندارد آسیاهای گلوله‌ای سرریزشونده (35-30%) اختلاف دارد. به منظور بررسی اثر میزان پرشدگی آسیای گلوله‌ای بر کارایی خردایش ذرات، تست¬های خردایش به صورت خشک در یک آسیای گلوله¬ای آزمایشگاهی در میزان پرشدگی¬های مختلف (23%، 26% و 29%) انجام شدند. تابع شکست تجمعی (Bij) و تابع انتخاب (Si) با خردایش و دانه¬بندی ذرات در زمان¬های کوتاه مختلف در هر میزان پرشدگی آسیا محاسبه شدند. مدل ریاضی تابع شکست تجمعی ذرات به صورت تابعی از ابعاد آن¬ها تعیین گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش میزان پرشدگی آسیای گلوله‌ای از 23% به 29% باعث افزایش تابع شکست تجمعی و نرخ خردایش ذرات در همه فراکسیون‌های ابعادی گردید. این نشان‌دهنده خردایش بیشتر ذرات در همه بخش‌های ابعادی با افزایش مقدار گلوله اضافه شده به آسیا است. افزایش مقدار گلوله شارژشده به داخل آسیا باعث افزایش نیرو و فرکانس برخورد حاصل از حرکت آبشاری گلوله‌ها به ذرات و در نتیجه بهبود نرخ خردایش ذرات می‌گردد.