اثر اندرکنش گالوانیکی بین گلوله و کانی های سولفیدی مس بر کارآیی خردایش و شناورسازی

Abstract

تقابل‌های الکتروشیمیایی به وجود آمده بین کانی‌های سولفیدی و واسطه‌های خردایش تأثیر قابل‌توجهی بر کارایی مدارهای خردایش (از نقطه‌نظر نرخ سایش گلوله‌ها و لاینرها، مصرف انرژی، توزیع دانه‌بندی محصول و ظرفیت مدار) و فلوتاسیون (از نقطه‌نظر ترکیبات سطحی تشکیل‌شده موثر در هیدروفوبیسیته ذرات) دارند. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر کنترل الکتروشیمیایی بر کارایی فرآیندهای خردایش و فلوتاسیون است. تست‌های خردایش و فلوتاسیون آزمایشگاهی تحت شرایط کنترل‌شده الکتروشیمیایی بر روی نمونه معرف گرفته‌شده از خوراک کارخانه فرآوری مس میدوک انجام شدند. نتایج تست‌های تأثیر نوع واسطه خردایش بر نرخ سایش گلوله‌ها و کارایی فرآیند فلوتاسیون نشان داد که میزان سایش گلوله¬های فولادی 68/1 برابر گلوله¬های کروم¬دار بوده و کارایی متالورژیکی فرآیند فلوتاسیون (عیار، بازیابی و انتخاب‌پذیری) نیز در حضور گلوله‌های کروم‌دار به‌ مراتب بیشتر از گلوله‌های فولادی می‌باشد. افزایش پتانسیل اکسیداسیون-احیاء (Eh)، pH و غلظت اکسیژن محلول (DO) در حضور گلوله‌های کروم‌دار عامل اصلی این تفاوت است. افزودن آهک در ورودی آسیا باعث افزایش Eh (به طور متوسط از mV 91/55 به mV 79/189) و DO (به طور متوسط از ppm 44/2 به ppm 39/6) و در نتیجه بهبود قابل توجه کارایی متالورژیکی فرایند فلوتاسیون گردید. حداکثر بازیابی مس در فرایند فلوتاسیون در شرایط افزودن کلکتور گزنتات (Z11) و تیونوکربامات (X231) در سلول فلوتاسیون و حداکثر عیار کنسانتره و انتخاب‌پذیری در شرایط افزودن هر دو کلکتور در آسیا بدست آمد. تغییرات پارامترهای الکتروشیمیایی نشان داد که انتقال کلکتور گزنتات به داخل آسیا باعث کاهش غلظت اکسیژن محیط و احیایی‌ترشدن پتانسیل پالپ گردید. کاهش غلظت اکسیژن به دلیل اکسیداسیون گزنتات (به دی‌گزنتوژن) و کاهش غلظت آن در محیط می‌باشد.