تحلیل وضعیت رفاه ذهنی روستاییان در شهرستان کوهدشت

Abstract

مطالعه و سنجش رفاه اجتماعی بهمنظور پایش و اصالح سیاستها و برنامههای رفاه و تأمین اجتماعی بهویژه در سکونتگاههای روستایی که با چالشها و مشکالت متعددی مواجه هستند، ضرورتی انکارناپذیر است. هدف این پژوهش، ارزیابی و تعیین سطح رفاه ذهنی سرپرستان خانوارها و عوامل مؤثر بر آن در سکونتگاههای روستایی شهرستان کوهدشت است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر نظریات اینگلهارت و استرلین و بهرهگیری از ابزار پرسشنامه است. نمونه موردمطالعه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونهگیری طبقهای با انتساب متناسب به تعداد 375 نفر انتخاب شد. بر اساس یافتههای تحقیق، سطح رفاه ذهنی 70 درصد سرپرستان خانوارها در حد متوسط و پایینتر است و اغلب شاخصهای رفاه ذهنی شامل »احساس سالمت«، »خوشبختی و شادکامی«، »امید به آینده« و »اعتماد اجتماعی« دارای وضعیت نامطلوب هستند. تحلیلهای آماری نشان داد متغیرهای فردی )جنسیت، سن(، متغیرهای جمعیتی )بعد خانوار، تعداد افراد شاغل در خانواده( و متغیرهای اقتصادی )نوع شغل سرپرست خانوار، وضعیت مالکیت اراضی( دارای تأثیر معناداری بر سطح رفاه ذهنی سرپرستان خانوارها در سکونتگاههای روستایی شهرستان کوهدشت هستند. لذا بهبود رفاه اجتماعی در نواحی روستایی، نیازمند درک صحیح از رفاه و بازنگری سیاستهای گذشته و تطابق برنامهها با نیازها و انتظارات جوامع روستایی است.