رویکرد بادلی در معرفی پیامبر اسلام

Abstract

از جمله زمینه های مهمی که تغییراتی در تصویرسازی از پیامبر(ص) در غرب ایجاد نمود، ظهور نظریات جدید در باب شناخت جامعه و انسانها بود. یکی از نظریات، نظریه تکامل اجتماعی بود که اجزای مختلف جامعه را به مانند موجودات زنده با همدیگر در ارتباط می دانست. در قسمتی از این نظریه عنوان شده بود که انسانها بسته به سنت، زبان و مذهب محدوده زندگی خود، عمل می کنند. بادلی از جمله افرادی بود که تحت تأثیر چنین نظریه ای به معرفی زندگی پیامبر(ص) پرداخت. وی، برای درک شرایط زندگی حضرت محمد(ص)، زندگی با اعراب را تجربه کرد. در مقاله حاضر، سعی شده تا رویکرد بادلی در معرفی چهره پیامبراسلام(ص) با تکیه بر دیدگاه تکامل اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که بادلی، گاه تأیید همان انگاره های خصمانه قرون وسطی بود، ولی لحن آن به هیچ وجه توهین آمیز نبود و وجود چنان خصلت هایی را در بین اعراب عجیب نمی دانست. حتی، در ظاهر امر، تصویرهای قرون وسطایی را رد می کرد، ولی سخنانش طوری مطرح شده بود که در بعضی موارد با شدت کمتری همچنان دیدگاههای پیشینیان را مطرح می کرد. از طرف دیگر، گاه بادلی به انتقاد جدی دیدگاههای پیشینیان می‌پرداخت و بر صفات نیکویی چون ساده‌زیستی تأکید می‌کرد.