نویسندگان | محمدحسین خسروی |
---|---|
همایش | ششمین همایش ملی باستان شناسی ایران |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۲۴-۱۱-۰۶ |
محل برگزاری همایش | بیرجند |
شماره صفحات | ۰-۰ |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
ترکیب باستانشناسی و هوش مصنوعی در سالیان اخیر، روشهای نوآورانهای برای کشف، تحلیل و حفظ میراث فرهنگی باستانی ایجاد کرده است. این مقاله به مرور کاربردهای مهم هوش مصنوعی در باستانشناسی میپردازد و نشان میدهد چگونه یادگیری ماشین، بینایی کامپیوتری و پردازش زبان طبیعی در حال تحول بخشیدن به رویکردهای سنتی باستانشناسی هستند. در این مقاله، به حوزههای کلیدی مانند استفاده از هوش مصنوعی برای شناسایی اشیاء، نقشهبرداری از سایتها، مدلسازی پیشبینی و رمزگشایی زبانهای باستانی پرداخته شده است. همچنین مطالعات موردی برای نمایش موفقیتها و چالشهای روشهای مبتنی بر هوش مصنوعی در تحقیقات باستانشناسی واقعی ارائه شده است. مقاله به بررسی پتانسیل فناوریهای نوظهور مانند یادگیری عمیق و رباتیک نیز میپردازد که میتوانند این حوزه میانرشتهای را بیشتر پیش ببرند. در نهایت، ملاحظات اخلاقی و حساسیتهای فرهنگی مورد بررسی قرار میگیرند و بر ضرورت کاربردهای مسئولانه هوش مصنوعی تأکید میشود. این بررسی به ارائه نگاهی جامع به وضعیت کنونی هوش مصنوعی در باستانشناسی میپردازد و به روندهای آیندهای اشاره میکند که میتوانند درک ما از تمدنهای باستانی را متحول کرده و تلاشها برای حفظ میراث آنها را تقویت کنند.
کلیدواژهها: هوش مصنوعی، باستانشناسی، بینایی ماشین، شبکههای عصبی عمیق