سنجش پایداری جمعیتی نواحی مرزی شرق ایران( مورد مطالعه:شهرستان خواف)

Abstract

پژوهش حاضر که ماهیتی کاربردی دارد به بررسی و سنجش پایداری جمعیتی سکونتگاه های روستایی در نواحی مرزی بخش سنگان شهرستان خواف پرداخته است. جامعه آماری پژوهش روستاهای مرزی بخش سنگان شهرستان خواف هستند که در 30 کیلومتری مرز ایران و افغانستان قرار دارند. درون داده های مورد نیاز پژوهش با روش اسنادی گردآوری شده است و با روش توصیفی تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان داد که با توجه به سرشماری عمومی نفوس و مسکن در دوره اول پژوهش (1390) اکثر روستاها دارای نرخ رشد جمعیت مثبت بوده اند، اما روستای نیازآباد و محمدآباد در دوره 85-90 با نرخ رشد 1.09- و 3.4- دارای نرخ رشد منفی بوده و به صورت میانگین در هر 6 روستا با نرخ رشد 2.7 دارای نرخ رشد قابل قبولی بوده است. در دوره بعدی (1395) دو روستای مذکور به نرخ مثبت رشد جمعیت رسیده اند اما روستای دردوی که دارای نرخ رشد قابل قبولی بوده در این دوره با نرخ رشد 9.4- به نرخ منفی رشد رسیده است. به صورت میانگین در این دوره روستاهای مورد مطالعه با نرخ رشد 3.99 دارای نرخ رشد مثبت بوده است و نسبت به دوره قبلی رشد کرده است.