گیاه پالایی: مکانیسم عمل، مزایا و معای ب

Abstract

ارزیابی تجمع عناصر سمی در خاک و گیاهان در محیط زیست از نظر سلامتی و حیات انسان و سایر موجودات بسیار مهم و ضروری است. فلزات سنگین از مهمترین آلاینده های محیط زیست هستند که اغلب ناشی از فعالیت انسان است. امروزه روشهای زیستی به روشهای فیزیکی و شیمیایی ترجیح داده میشود. در حال حاضر همراه با افزایش جمعیت و توسعه سریع تکنولوژی، نگرانی ها و مشکلات محیطی نظیر آلودگی آب، هوا و خاک بوجود آمده است. از این رو، جستجو برای کاهش اثرات توسعه بر محیط زیست از سوی محققان و مسلولین ضروری به نظر میرسد. در بین تکنولوژیهای موجود، گیاه پالایی به عنوان روشی کارآمد، دوستدار محیط زیست و ارزان است که در آن جذب و جمع آوری آلاینده ها در بافتهای قابل برداشت گیاهی صورت میگیرد. در حقیقت، گیاه پالایی، استفاده از گیاهان برای حذف فلزات سمی از خاک میباشد. در این روش آلاینده توسط مکانسیم هایی نظیر پالایش ریشه ای، تثبیت گیاهی، تغییر شکل گیاهی، تبخیر گیاهی و استخراج گیاهی از اکوسیستم آبی و خاکی جدا میشود. شایان ذکر است که این روش دارای محدودیت هایی نیز می باشد اما به عنوان روشی زیستی منجر به حذف آلاینده ها از محیط زیست میگردد. در تحقیق حاضر مروری بر مکانیزم های عمل و مزایا و معایب گیاه پالایی صورت گرفته است