مقایسه رشد گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) در بسترهای کشت پرلیت و استایروفوم

چکیده مقاله

به منظور بررسی مقایسه‌ای اثر دو بستر کشت پرلیت و استایروفوم بر رشد گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.)، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای F1 ضد عفونی شده در گلدان‌های پلاستیکی که با پرلیت یا استایروفوم پر شده بود کشت داده شد. پس از جوانه‌زنی، گیاهچه‌ها در هر دو بستر به صورت روزانه با محلول غذایی هوگلند (غلظت 50 درصد) تغذیه شدند. پس از یک ماه از آغاز کشت و رشد گیاهان در طی مرحله رویشی در هر دو بستر، آزمایش خاتمه یافت و گیاهان هر دو بستر جمع‌آوری شد. سپس صفات مربوط به رشد شامل تعداد برگ، طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه و نیز میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید مورد سنجش قرار گرفت. بررسی‌های مورفولوژیکی گیاهان کشت شده در دو بستر پرلیت و استایروفوم نشان داد که گیاهان بستر پرلیت به وضوح رشد بهتری را نشان دادند. بررسی آماری داده‌های داده‌های مربوط به رشد نیز نشان داد که گیاهان رشد یافته در بستر پرلیت نسبت به گیاهان بستر استایروفوم به طور معنی‌داری دارای تعداد برگ، طول اندام هوایی، طول ریشه، وزن تر ریشه، وزن تر اندام هوایی و وزن خشک اندام هوایی بیشتری بودند. با این حال، در برخی صفات از جمله وزن خشک ریشه و مقدار رنگدانه‌های فتوسنتزی شامل کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید تفاوت معنی‌داری بین گیاهان کاشت شده در بستر پرلیت و استایروفوم مشاهده نشد.