تأثیر تمرین پلایومتریک پایین تنه بر فعالیت الکتریکی عضلات بالاتنه و برخی پارامترهای آنتروپومتری و عملکردی در ورزشکاران جوان

Abstract

مطالعات بسیاری ، سازگاری در انتقال از عضو تمرینکرده به عضو بدون تمرین )تمرین متقابل( و تمری ن یکطرفه را بررسی کرهاند ، بااینحال ، به اثر انتقالی بین تمرینا ت بالاتن ه و پایی نتنه کمتر توجه شده است. ب ا توجه به عدم بررسی اثر انتقالی تم رینات پ لیومتریک پ ایینتنه به بالاتنه، هدف مطالعة حاضر بررسی تأثی ر تمرینات پلیومت ریک بالاتنه و پایینتنه بر پارامترهای آنتروپومتری ، عملکردی و فعالیت الکتریکی عضلت بالاتنة ورزشکاران جوان بود. 36 دانشجوی علوم ورزشی بهصورت هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در سه گروه برابر کنترل، تمرین پلیومتریک بالاتنه و تمرین پلیومتریک بالاتنه-پایینتنه )تر کیبی( تقس یم شدند. تمرینا ت بالاتنه ) 4 هفته/ 3 جلسه در هفته( مشتمل بر انجام شنای پلیومتریک روی دست ) 4 نوبت 12 تکراری( بود. پس از آن، گروه تر کیب ی با پرش از روی موانع ) 4 نوبت 12 تکراری( تمرین را ادامه میدادند. در ابتدا و انتهای دوره ، همزمان با ثبت دادههای الکترومیوگراف ی عضلت منتخب ، آزمونهای آنتروپومتری )تودة چربی و بدون چربی ( و عملکردی )آزمون وینگیت دست، پرتاب توپ طبی از بالای سر و لیف ت مرده( به عمل آمد. با اضاف ه شدن تمرین پلیومتر یک پایینتنه ، کار فیزیولوژیکی عضلت منتخب بالاتن ه در دو گروه تم رین ی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری ) 05 / 0 < p ( نکرد ، ولی فرکانس م یانة عضله سینهای چپ و راست در گروه تر کیبی در مقایسه با دو گرو ه دیگر با کاهشی معن ادار همراه بود ) 05 / 0 > p(. گروههای مطالعه آنتروپومتری ، رکورد پرتاب توپ از بالای سر ، میانگین توان بیهوازی مطلق و نسبی تفاوتی با یکدیگر نداشتند ( 05 / 0 < p (. در لیفت مرده برتری معناداری در گروه تر کیبی مشاهده شد ) 05 / 0 > p(. در اوج توان بیهواز ی نسبی ، تفاوت معناداری بین گروههای تمرینی و کنترل مشاهده شد ) 05 / 0 > p (. بر اساس یافت ههای مطالعة حاضر مبنی بر تأیید نقش تمرینات پلیومتریک پایی نتنه بر انتقا ل نیرو به بالاتنه ، پیشنهاد میشود ورزشکاران از تمرینات پلیومتریک پایینتنه همراه با تم رینات پ لیومتر یک بالاتنه استفاده کنند.