مقایسه نیروی های عکس العمل زمین و زمان رسیدن به پایداری در مردان ورزشکار سالم و دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا طی تکلیف پرش- فرود تک پا

Abstract

زمینه و هدف: هدف از این تحقیق مقایسه نیروی های عکس العمل زمین و زمان رسیدن به پایداری در مردان ورزشکار سالم و دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا طی تکلیف پرش- فرود تک پا بود. روش تحقیق: جامعه آماری این تحقیق نمیه تجربی، مردان ورزشکار با دامنه سنی 18تا 25سال بودند، که تعداد 20 نفر (10 با ساختار پایی طبیعی، 10 نفر دارای اختلال بی ثباتی عملکردی مچ پا) در دو گروه سالم و دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا تقسیم بندی شدند. متغیر های مورد نظر با استفاده از دو صفحه نیرو مدلKistler اندازه گیری شد. داده های خام بدست آمده توسط نرم افزار های Matlab و spss نسخه 21 در سطح 05/0 P≤ با آزمون های شاپیرو- ویلک و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بین متغیر اوج نیروهای قدامی- خلفی و نیروی عکس العمل زمین(داخلی- خارجی) مردان ورزشکار سالم و دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا طی تکلیف پرش- فرود تک پا، تفاوت معنی دای وجود ندارد (05/0 P≤). اما، بین متغیرهای نیروی عکس العمل زمین(نیروی عمودی) (014/0=P) و زمان رسیدن به پایداری (044/0=P) مردان ورزشکار سالم و دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا طی تکلیف پرش- فرود تک پا، تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، ورزشکاران مبتلاء به بی ثباتی مچ پا حین فرود نیروهای عکس العمل زمین(نیروی عمودی) بیشتری را متحمل می شوند و دیرتر از افراد دارای مچ پای سالم به پایداری می رسند.