تاثیر هشت هفته تمرین قدرتی بر نیروی عکس‌العمل زمین حین اجرای فرود تک‌پا در مردان بسکتبالیست نیمه حرفه‌ای

Abstract

مقدمه و اهداف فرود تک‌پا وظیفه ای سخت برای اندام تحتانی است. این حرکت در ورزش بسکتبال بسیار مرسوم بوده و یکی از عوامل اصلی بروز آسیب‌های اندام تحتانی، خصوصا آسیب لیگامان متقاطع قدامی در این ورزش است. فرود تک‌پا باعث اعمال حد بالایی از نیروی عکس‌العمل زمین و گشتاور به اندام تحتانی می‌شود. قدرت عضلانی اندام تحتانی با افزایش گشتاور درونی و کنترل نیرو عکس‌العمل در سطح اعمال آن، منجر به کنترل نیروی عکس‌العمل زمین وارده به به این بخش می‌شود. از این روی این پژوهش با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات قدرتی بر روی نیروی عکس‌العمل زمین در حرکت فرود تک‌پا انجام شد. مواد و روش‌ها در این پژوهش 20 ورزشکار نیمه حرفه ای رشته بسکتبال به دو گروه مساوی آزمون و کنترل تقسیم بندی شدند. از نمونه‌های هر دو گروه کنترل و تمرین خواسته شد سه حرکت سقوط فرود تک‌پا از روی سکوی ۴۰ سانتی¬متری روی صفحه نیرو اجرا نمایند. سپس گروه تمرین تحت 8 هفته تمرین قدرتی اندام تحتانی قرار گرفت و پس از پایان تمرینات از افراد گروه تمرین و کنترل خواسته شد حرکت فرود را تکرار کنند. میانگین سه حرکت برای هر فرد در نظر گرفته شد. برای آنالیز داده‌ها از آزمون تحلیل T زوجی برای مقایسه درون گروهی و از روش کواریانس یک راهه برای بررسی مقایسه ای تاثیرات بین گروه‌ها بهره گرفته شد. بررسی آماری پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20، با سطح معناداری 05/0 برای همه آزمون‌ها صورت پذیرفت. یافته‌ها یافته‌ها نشان داد که برنامه تمرینی بر روی نیروی عکس‌العمل زمین در راستای X در هر دو سویه داخلی و خارجی، همچنین در بررسی عکس‌العمل زمین در راستای Y نیز در جهات قدامی و خلفی چه در مقایسه درون گروهی و چه در مقایسه بین گروهی تاثیری معناداری ندارد. همچنین در بررسی نیروی عکس‌العمل زمین در راستای Z در مقایسه درون گروهی (005/0p=) و چه در مقایسه بین گروهی (002/0p=) برنامه تمرینی تاثیری معنادار اما افزایشی نشان داد. نتیجه گیری به نظر می‌رسد برنامه تمرین قدرتی به تنهایی اثربخشی کافی بر روی کاهش نیروی عکس‌العمل زمین اعمالی به بسکتبالیست‌های نیمه حرفه ای در حین حرکت فرود تک‌پا را ندارد. واژه‌های کلیدی تمرینات قدرتی، فرود تک‌پا، نیروی عکس‌العمل زمین، آسیب رباط متقاطع قدامی