بررسی حساسیت روش نسبت در استخراج پدیده فلکشن ریلکسیشن در افراد دارای درد مزمن غیر اختصاصی کم و سالم

Abstract

قدمه و اهداف روشهای مختلفی برای تعیین کمیت پدیده فلکشن ریلکسیشن وجود دارد. بااینحال، استانداردسازی کمی وجود دارد. هدف از این مقاله بررسی حساسیت روش نسبت در استخراج پدیده فلکشن ریلکسیشن در 2 گروه سالم و دارای درد مزمن غیراختصاصی کمر است. مواد و روشها 10 فرد مبتال به کمردرد مزمن غیراختصاصی و 10 فرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها فلکشن تنه را با زانوی صاف انجام دادند. هر حرکت فلکشن شامل 4 مرحله ).1 ایستاده در موقعیت شروع؛ .2 فلکشن تنه با سرعت ثابت )با استفاده از مترونوم(؛ .3 در حالت فلکشن کامل؛ .4 اکستنشن تنه تا حالت ایستاده( بود که که هرکدام از موقعیتها بهمدت 5 ثانیه و 3 بار تکرار انجام شد. سپس با استفاده از روش نسبت، پدیده فلکشن ریلکسیشن بررسی شد. یافتهها نتایج نشان دادند حساسیت تمامی حاالت روش نسبت در افراد سالم برابر 100 درصد است. بهجز حالت سوم )ریشه مجذور میانگینها در حالت ایستاده تقسیم بر ریشه مجذور میانگینها در حالت فلکشن( که این حساسیت 60 درصد در تشخیص پدیده فلکشن ریلکسیشن بود. اما در گروه کمردردی حساسیت حالت اول، 70 درصد، حالت دوم، 80 درصد، حالت سوم 40 درصد، حالت چهارم، 50 درصد، حالت پنجم، )حداکثر ریشه مجذور میانگینها در حالت اکستنشن تقسیم بر ریشه مجذور میانگینها در حالت فول فلکشن( 40 درصد و حالت ششم، )عدد 1 تقسیم بر -4RATIO )50 درصد بود. نتیجهگیری روشهای نسبت )بهجز حالت دوم( برای استخراج پدیده فلکشن ریلکسیشن در افراد سالم معتبر بود، اما هنگام استفاده از این روش برای افراد کمردردی میبایست با احتیاط از این روش استفاده شود. درحقیقت در حالت دوم حداکثر فعالیت ای ام جی در