مقایسه کنترل پاسچر در افراد با و بدون بازسازی لیگامان صلیبی قدامی در یکسال پس از جراحی (یک مرور نظام‌مند)

چکیده مقاله

مقدمه و اهداف لیگامان صلیبی قدامی یکی از ساختارهای کلیدی در حفظ ثبات مکانیکی و عملکردی مفصل زانو به شمار می‌رود. از آن‌جا که پارگی ACL خودبه‌خود ترمیم نمی‌شود، حتی بازسازی آن با استفاده از آلوگرافت یا آتوگرافت نیز نمی‌تواند عصب‌دهی مجدد گیرنده‌های مکانیکی را فراهم کند. لذا هدف از این مرور نظام‌مند، مقایسه‌ی کنترل پاسچر در افراد با و بدون بازسازی لیگامان صلیبی قدامی (ACL) یک سال پس از جراحی بود. مواد و روش‌ها مقالات مرتبط با این موضوع از پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر شامل PubMed، MEDLINE، Sport Discus، EMBASE، CINAHL و AMED با استفاده از واژگان کلیدی مانند ACL, anterior cruciate ligament, reconstruction, rehabilitation, injury, surgery, motor control, motor learning, balance, stability, proprioception, angle, moment, control, perturbation, neuromuscular, and biomechanics. استخراج شدند. جستجو با تمرکز بر مقالات منتشر شده بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۵ انجام شد. تنها مقالاتی وارد مطالعه شدند که کنترل حرکتی را در افراد تا ۱۲ ماه پس از بازسازی ACL بررسی کرده و آن‌ها را با یک گروه کنترل فعال مقایسه کرده بودند. یافته ها جستجوی اولیه ۶۲۰۷ مقاله‌ی پژوهشی مرتبط را شناسایی کرد. پس از بررسی عناوین و چکیده‌ها، ۳۳۴ مقاله برای بررسی بیشتر انتخاب شدند. در نهایت، ۳۳ مطالعه براساس معیارهای ورود و خروج برای تحلیل نهایی واجد شرایط تشخیص داده شدند. نتیجه‌گیری نتایج این مطالعه نشان داد که بازسازی ACL به طور منفی بر پایداری دوپا و تک‌پا، قدرت، هماهنگی عضلانی و الگوهای حرکتی بیومکانیکی تأثیر می‌گذارد. این یافته‌ها می‌توانند به شناسایی ضعف‌های موجود در فرایند توان‌بخشی کمک کرده و در طراحی برنامه‌های توان‌بخشی بهبود یافته مؤثر باشند.