اثرات نانو ذرات اکسید روی بر صفات عملکرد، شاخص های کیفی تخم مرغ و وضعیت پاداکسندگی مرغ های تخم گذار

چکیده مقاله

به ­منظور تعیین اثرات نانوذرات اکسید روی بر عملکرد، شاخص­ های کیفی تخم­مرغ و وضعیت پاداکسندگی مرغ ­های تخم ­گذار، آزمایشی با 96 قطعه مرغ تخم ­گذار سویه بونز در اوج تولید (29-37 هفته) در قالب طرح کاملا˝ تصادفی حاوی 3 تیمار با 4 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد (بدون افزودنی) و گروه شاهد همراه با دو سطح 100 و 200 میلی­ گرم نانواکسید روی بر کیلوگرم جیره بودند. پرندگان در طی 8 هفته آزمایش با جیره ­های آزمایشی تغذیه شدند. یافته ­ها نشان دادند که مکمل نانواکسید روی باعث افزایش گرم تخم ­مرغ تولیدی (35-32 هفتگی) و کاهش مصرف خوراک (31-28 هفتگی) در مقایسه با شاهد شد. با افزایش مکمل نانواکسید روی، واحد هاو در هفته­ های 31 و 35 و صفات کیفی پوسته تخم مرغ شامل مقاومت پوسته (در 31 و 35 هفتگی) و وزن مخصوص و وزن نسبی پوسته تخم­ مرغ (در 35 هفتگی) در مقایسه با شاهد افزایش یافت (0/05>p). غلظت پروتئین تام، لیپوپروتئین با چگالی بالا، آهن خون و عیار پادتن بر ضدنیوکاسل تحت تاثیر سطح مکمل نانواکسید روی قرار نگرفت. استفاده از مکمل نانوذرات اکسید روی سبب کاهش غلظت کلسترول، تری­ گلیسرید، لیپوپروتئین با چگالی پایین، غلظت مالون دی­ آلدئید خون و زرده و میزان فعالیت آنزیم آلانین ترانس ­آمیناز شد (0/05>p). استفاده از مکمل نانوذرات اکسید روی باعث افزایش عیار پادتن بر ضدآنفلوآنزا و افزایش غلظت روی در خون شد (0/05>p). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از سطح 200 میلی­ گرم مکمل نانوذرات اکسید روی در جیره مرغ تخم ­گذار باعث بهبود شاخص ­های عملکردی، واحد هاو، کیفیت پوسته تخم­مرغ، کاهش لیپیدهای خون و پاسخ ایمنی در مرغ ­های تخم­ گذار شد.