| نویسندگان | سید مجتبی موسوی نژاد,امین رضا بازوبندی |
| همایش | سیزدهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران |
| تاریخ برگزاری همایش | 2023-10-17 |
| محل برگزاری همایش | تهران |
| شماره صفحات | 0-0 |
| نوع ارائه | سخنرانی |
| سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
رویکرد مهندسی زلزله در سالهای اخیر بهینه کردن خواص دینامیکی سازه در جهت کاهش نیروی وارده به سازه و هدایت تغییر شکلهای غیر ارتجاعی به محلهای از پیش تعیین شده میباشد. از این رو روشهایی جهت افزایش پریود طبیعی سازه مانند دستگاههای جداساز لرزهای و روشهای جهت افزایش نسبت میرایی مانند میراگرهای جاری شونده ابداع شد. در این مقاله 3 سازه بلند مرتبه دارای نامنظمی جرمی در سه حالت مختلف (سازه دارای جداساز لرزهای، سازه دارای میراگر جاری شونده و سازه بدون میراگر و جداساز لرزهای) با هفت شتاب نگاشت مختلف برای سه مولفه شتاب زلزله مورد تحلیل دینامیکی غیر خطی قرار گرفتند. ملاک نتیجهگیری و مقایسه، مقادیر میانگین نتایج سازههای مورد بررسی است. از بررسی نمودارهای میانگین مقادیر برش پایه حداکثر سازهها مشاهده میشود که میانگین حداکثر برش پایه تکیهگاهی سازه دارای میراگر جاری شونده و یا سازه دارای جداساز لرزهای عملکرد یکسانی در جهت کاهش برش پایه سازه دارند. در بررسی مجموع نیروی محوری ستونهای طبقه همکف سازهها مشاهده میشود که میراگر جاری شونده و جداساز لرزهای تقریبا عملکرد یکسانی در جهت کاهش نیروی محوری ستونهای طبقه همکف سازه داشته اند. با توجه به محاسبات و تحلیلهای انجام شده و نتایج حاصله می توان نتیجه گرفت که استفاده از میراگرها و جداگرها باعث بهبود عملکرد لرزهای سازه خواهد شد.
لینک ثابت مقاله